ვის არ ესმის ჰომეროსის – არმაზ ახვლედიანი

გავა წლები და ავრელიუს პროპერტიუსი იტყვის – “Cedite Romani scriptores, cedite Grai, Nescioquid maius nascitur Iliade” – “გზა დაუთმეთ რომაელო მწერლებო, გზა დაუთმეთ, ბერძნებო, რაღაც ილიადაზე უფრო დიდი იბადება”.

პატარა გამოცხადებანი – სტივენ კრეინი

        სტივენ კრეინი (1871–1900) ამერიკული ლიტერატურის ერთ-ერთი ყველაზე გამორჩეული ფიგურაა, რომელმაც 29 წელი იცოცხლა და წარუშლელი კვალი […]

ჩარლზ დიკენსის მკვლელობაზე – ზედი სმითი

       პირველი ოცდაათი წლის განმავლობაში უილსდენ გრინის მეტროსადგურიდან ერთი მილის რადიუსში ვცხოვრობდი. კოლეჯის გამო ადგილის შეცვლა მომიწია, მცირე […]

თვითშემეცნება და ფარდა: პოსტაპოკალიფსური ზმანება, როგორც შინაგანი გამოცხადება – ია ჯეჯელავა

შეიძლება, ყველა პოსტაპოკალიფსური სცენა, რომელიც ოდესმე დაგვიხატავს, სინამდვილეში ჩვენი გონების სივრცეა — არა მომავლის, არამედ შიგნიდან დანგრეული აწმყოსი. შეიძლება, ნგრევა გარე ფაქტორი არ არის, არამედ ცნობიერების რევოლუციაა.

 რას გვიყვება გილგამეში – არმაზ ახვლედიანი

          მეცხრამეტე საუკუნის შუა პერიოდი ის დროა, როცა დასავლეთი ბიბლიის ისტორიულ ჭეშმარიტებაში ეჭვის შეტანას იწყებს. მართლა […]

ლანა ღოღობერიძის “როცა აყვავდა ნუში” – ოდა სიცოცხლეზე

     “სიხარული ხშირად მოულოდნელი საჩუქარია” – ამბობს ლანა ღოღობერიძე თავის ახალ წიგნში, სახელწოდებით როცა აყვავდა ნუში. გადაწყვიტა ძველ მოტივს […]

ია ჯეჯელავა – ჩია ჩარლიჩაპლინთა ამბოხებული ხელოვნება

    50-იან წლების პოეზიაში გამოიკვეთა რამდენიმე ექსპერიმენტული მოძრაობა, რომლებიც ყურადღების ცენტრში უმთავრესად ბიტის თაობის აღმოცენების წყალობით მოექცა. კერუაკის რომანები, […]

გაღივებული მარცვალი სინათლეს (არ) უნდა მოვარიდოთ – ია ჯეჯელავა

…მე კი არ ვაკეთებ ამას, არამედ ცოდვა, რომელიც მკვიდრობს ჩემში. რადგანაც ვიცი, რომ ჩემში, ესე იგი, ჩემს სხეულში არ არის […]

არმაზ ახვლედიანი – ნიცშეს ზეკაცი ჯოზეფ კონრადის წყვდიადის გულში

         წყვდიადის გულის ავტორი ჯოზეფ კონრადი  მეზღვაური იყო, ათას გზაზე გაუვლია, კონგოს წყლებშიც შესულა, მაგრამ მის შემოქმედებაში […]

გამოიწერე სიახლეები